ประจวบคีรีขันธ์-วัดสุขสำราญ ทำบุญอุทิศถวาย “หลวงปู่สำราญ ปวโร” ครบรอบปีที่ 31
ภาพ-ข่าว:กูลเสวก เสวกวรรณกร
เมื่อวันที่ 25 ม.ค. วัดสุขสำราญ อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ ได้จัดงานทำบุญครบรอบวันมรณภาพ ปีที่ 31 หลวงปู่สำราญ ปวโร อดีตเจ้าอาวาสวัดสุขสำราญ มี พระธรรมวราภรณ์ ที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค 14-15 (ธรรมยุต) วัดสนามพราหมณ์ เพชรบุรี เป็นประธานฝ่ายสงฆ์ พร้อมด้วย พระเทพวชิรสุธี เจ้าคณะจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ (ธรรมยุต) เจ้าอาวาสวัดธรรมิการามวรวิหาร รักษาการเจ้าอาวาสวัดสุขสำราญ, พระราชรัตนวิสุทธิ์ เจ้าคณะจังหวัดประจวบฯ (มหานิกาย) เจ้าอาวาสวัดกุยบุรี พร้อมพระสงฆ์ทรงสมณศักดิ์จำนวน 30 รูปสวดเจริญพระพุทธมนต์ รับถวายจีวรและจตุปัจจัยไทยทาน มี นายนพพร วุฒิกุล นายกเทศมนตรีเมืองหัวหิน ประธานฝ่ายฆราวาส พลเอกเชิญชัย พินิจสุทธาโภชน์ พล.อ.สัญญา จันทร์สงวน นายทหารนอกราชการ นางลิษา อึ้งเห่ง ประธานสภาวัฒนธรรมอำเภอหัวหิน แม่ชีพธู ฮวดหิน และคณะศิษยานุศิษย์จำนวนมากร่วมในพิธีอนุโมทนาบุญและออกโรงทานให้ผู้มาร่วมงานได้รับประทานกันหลังเสร็จพิธี
ประวัติ หลวงปู่สำราญ ปวโร เป็นลูกศิษย์ท่านพ่อลี ธมฺมธโร วัดอโศการาม อุปสมบทเมื่อวันที่ 2 พ.ค.2500 ตอนนั้นพระอุโบสถวัดอโศการามยังสร้างไม่เสร็จ ท่านพ่อลีจึงให้ไปบวชที่วัดพระศรีมหาธาตุ บางเขน อุปสมบทแล้ว หลวงปู่สำราญก็มาศึกษาพระธรรมวินัยและหลักปฏิบัติธรรมกับท่านพ่อลีที่วัดอโศการาม จนช่วงหนึ่งมีโอกาสได้ไปศึกษาธรรมกับหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต จากนั้นก็มีโอกาสธุดงค์ไปประเทศลาว ในปี พ.ศ. 2502 ท่านพ่อลีได้กล่าวกับหลวงปู่สำราญ ว่าขอให้ไปช่วยเผยแพร่ธรรมะ โปรดญาติโยมในจังหวัดทางภาคใต้บ้าง หลวงปู่สำราญจึงได้เริ่มเดินทางออกธุดงค์ไปเรื่อยๆ โดยมีหลวงศิลปวรรณวิจารณ์ที่ปฏิบัติธรรมอยู่กับท่านพ่อลีได้ติดตามมาด้วย จนมาถึงบริเวณเขาหินเหล็กไฟ อ.หัวหิน จ.ประจวบคีรีขันธ์ ในสมัยนั้นยังมีป่าไม้อุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การปฏิบัติธรรม จึงตกลงปักกลดอยู่โคนไม้ก่อน ภายหลังหลวงศิลปวรรณวิจารณ์ได้จัดหาที่ดินและสร้างเป็นสำนักปฏิบัติธรรม หลวงศิลปวรรณวิจารณ์ ได้พาญาติโยมช่วยกันสร้างศาลาเป็นไม้ให้และได้กราบเรียนท่านพ่อลีทราบ ท่านพ่อลีได้ตั้งชื่อสำนักว่า “สำนักวิปัสสนากรรมฐานสุขสำราญ” และได้มอบพระพุทธรูปประธานซึ่งท่านได้สร้างไว้เป็นองค์สุดท้าย มอบให้มาเป็นพระประธานประจำสำนัก ปัจจุบันเป็นพระประธานประจำโบสถ์วัดสุขสำราญ
หลวงปู่สำราญ ท่านได้ดำเนินการพัฒนาวัดมาโดยตลอด จนในวันที่ 25 ม.ค.2535 หลวงปู่สำราญ ได้หยุดการทำงานของขันธ์ 5 อันเป็นทุกข์ไว้เพียงนี้ สิริอายุรวม 104 ปี 1 เดือน 12 วัน คงทิ้งไว้แต่คุณงามความดีให้เหล่าสานุศิษย์ได้รำลึกถึง หลังจากท่านได้มรณภาพลงแล้ว พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ได้ทรงโปรดเกล้าฯพระราชทานนํ้าหลวงอาบศพและหีบในหีบนอกให้ (เป็นหีบทองทราย) สังขารของท่านได้เก็บอยู่ที่วิหารจตุรมุข โดยมี พระครูขจิตธรรมโสภณ อดีตเจ้าอาวาส และ แม่ชีพธู ฮวดหิน พร้อมด้วยคณะศิษย์ได้ร่วมดำเนินการก่อสร้างวิหารเพื่อเก็บสังขารของหลวงปู่สำราญ โดยใช้ชื่อวิหารนี้ว่า วิหารหลวงปู่สำราญ ปวโร และจัดให้มีการสวดพระอภิธรรมทุกวันเสาร์ จัดบำเพ็ญกุศลทุกปีที่ครบรอบวันมรณภาพจนถึงปัจจุบัน
